Badania wskazują na niewielkie wsparcie dla różnic pokoleniowych w miejscu pracy
Ale rozmowy na temat pokolenia millenialsów często podkreślają różnice pokoleniowe, które tak naprawdę nie istnieją. Prawda jest taka, że to , co motywuje pracowników do pracy, naprawdę nie ma nic wspólnego z ich pokoleniem.
Co jest w pokoleniu?
Zanim jednak sprzeciwisz się temu argumentowi, ważne jest, aby zdefiniować, czym właściwie są pokolenia. Pokolenia odnoszą się do kohort ludzi na podstawie wspólnych doświadczeń w podobnym wieku. Założeniem jest, że wspólne doświadczenia w podobnych epokach tworzą podobieństwa między ludźmi pod względem cech osobowych, postaw, osobowości, orientacji politycznych i innych dyspozycji, takich jak postawy i zachowania związane z pracą.
Millenialsi są leniwymi, uprawnionymi narcyzami
Popatrz na milenialsów pod tym mikroskopem. Tysiąclecia są zazwyczaj zaliczane do osób urodzonych w latach 1982-2000. Niezliczone założenia i twierdzenia dotyczą tysiąclecia robotników. Niektóre z najczęstszych twierdzeń stały się popularne w opowiadaniu "TIME Magazine", w którym stwierdzono, że milenialsi to "leniwi, uprawnieni narcyza".
Te stereotypy, napędzane psychologią popu, ukształtowały percepcję, że to pokolenie wzmaga miejsce pracy wśród wielu innych dziedzin.
Ale czy te założenia są prawidłowe? W przypadku postaw w miejscu pracy, badania akademickie znajdują niewielkie poparcie dla znaczących różnic pokoleniowych. W metaanalizie różnic pokoleniowych w postawach w miejscu pracy profesor David Constanza i jego koledzy stwierdzili, że "znaczące różnice między pokoleniami prawdopodobnie nie istnieją".
W nowszym artykule przeglądowym opublikowanym w "Psychologii przemysłowej i organizacyjnej" Constanza i Lisa Finkelstein doszli do wniosku, że "Nie ma wielu solidnych dowodów empirycznych potwierdzających istnienie różnic opartych na pokoleniach, prawie żadna teoria nie uzasadnia takich różnic i mnóstwo możliwe alternatywne wyjaśnienia wszelkich zaobserwowanych różnic. "
Badania Qualtrics sugerują na przykład, że czynniki zaangażowania nie różnią się zbytnio w zależności od pokoleń. Podobnie jak w przypadku badań akademickich, o których tu mowa, firma Qualtrics stwierdziła, że różnice, które istnieją (lub wydają się istnieć ) między pokoleniami, można bardziej przypisać czynnikom takim jak wiek, kadencja i moment, w którym pracownik znajduje się w swojej karierze lub życiu osobistym. życie.
Możesz na przykład przypisać różnice pokoleniowe takim czynnikom, jak etapy opieki nad dziećmi, więcej rodzin z podwójną karierą, przygotowanie do emerytury i wieloletnie doświadczenie w miejscu pracy.
Ponadto tendencje w miejscu pracy często przypisywane różnicom pokoleniowym ( zwłaszcza millenialsów ) są często bardziej wszechobecnymi trendami, które mogą wpływać na pracowników z pokolenia na pokolenie, wieku, poziomu zatrudnienia i tak dalej.
Na przykład przesuwają się oczekiwania pracowników co do tego, jaka praca powinna być, co otrzymują osobiście z pracy .
Pracownicy mają lepszy dostęp do informacji o innych miejscach pracy i organizacjach. Trendy te mają wpływ na całą siłę roboczą, a nie tylko członków niektórych pokoleń.
Używanie danych do obalania stereotypów dotyczących różnic pokoleniowych
Aby zapewnić lepszy kontekst, warto przyjrzeć się niektórym przykładom postaw i zachowań związanych z pracą, w których milenialsi zbłądzili i holują linię, czerpiąc z ekspertów, a także z The Millennial Study, inicjatywy badawczej Qualtrics zrealizowanej we współpracy z Accel, która przebadała ponad 6000 tysiącleci , Gen Xers i baby boomers .
1. Tysiąclecia chętniej przeskakują statki na nową pracę (ale nie tylko dlatego, że są milionerami). Qualtrics stwierdziło, że 82% z tysiącleci twierdzi, że ich praca jest ważną częścią ich życia - jest ona wyższa niż starsza pokolenia.
Ale jak pogodzić to ze względu na to, że millenialsi zmieniają pracę co 26 miesięcy ? Różnice pokoleniowe niekoniecznie są sprawcami; często jest to przypadek własności lub innych powiązanych zmiennych.
Costanza i Finkelstein potwierdzają to w swoim artykule.
"Starsi pracownicy mogą wykazywać większe zaangażowanie organizacyjne niż młodsi pracownicy, ale to nie dlatego, że są wyżu demograficznego zamiast milenialsów. Raczej wszelkie różnice mogą być spowodowane tym, że starsi pracownicy bardziej zainwestowali w swoją pracę, organizację i karierę niż osoby, które dopiero zaczynają pracę w świecie pracy.
"Nie oznacza to również, że dana młodsza osoba nie będzie zaangażowana w ich organizację tylko dlatego, że jest młoda." Innymi słowy, ta profesjonalna postawa nomadów wśród pokolenia millenials jest produktem wchodzenia na rynek pracy - nie generatywnym produktem ubocznym.
2. Wielu millenialsów postrzega pracę jako miejsce niepokoju (ale nie tylko dlatego, że jest milionerem). badania ujawniły, że połowa milenialów kwestionuje ich zdolność do sukcesu , co sprawia, że dwa razy bardziej obawiają się swoich umiejętności niż starsze pokolenia. Konwencjonalna mądrość wpadnie na stereotypy - pokolenie milenijne jest pokoleniem niepokoju.
Ale bardziej zniuansowana analiza sugeruje, że niektóre z tych obaw o odpowiednie umiejętności do osiągnięcia sukcesu mogą być po prostu dlatego, że milenialsi są pod presją, aby zrobić dobre pierwsze wrażenie jako nowa osoba w biurze. Dodatkowo, technologia i globalizacja ciągle zmieniają scenę, dając każdemu pokoleniu powód do obaw o pozostanie z plecakiem.
W przypadku logicznego ekstremum zastosowanie tagów pokoleń do pracowników jest niezwykle niebezpieczne. Pokolenia są jedną z najszerszych kategorii, w których można gromadzić pracowników. Pojęcie dostosowania zatrudnienia , zarządzania wydajnością i praktyk płacowych , na przykład do grup osób w oparciu o rok, w którym się urodzili, jest zasadniczo takie samo, jak w przypadku płci lub rasy / pochodzenia etnicznego, które stanowią większość (jeśli nie wszystkie). z nas może się zgodzić, jest absurdalne i nieetyczne.
Więc, czego chcą milenialsi?
Ostatecznie, istnieje wiele czynników, które są o wiele ważniejsze (i dobrze wspierane) w przewidywaniu postaw w miejscu pracy, takich jak zaangażowanie i zachowania w miejscu pracy, takie jak wydajność i retencja, niż różnice pokoleniowe pracowników. Zamiast opierać się na nieobsługiwanych stereotypach i błędnie przypisywać trendy w miejscu pracy do pokolenia, należy skupić się na tym, co ważne dla poszczególnych pracowników.
Znacznie lepiej będzie skupić się na swoich pracownikach jako unikatowych osobach, zamiast wrzucać ich do dużych i pozbawionych znaczenia grup meta. Konsultanci, którzy pracują w dziale zarządzania i HR, są często pytani: "Czego poszukują millenialsi w pracy?" Najlepsza odpowiedź pochodzi bezpośrednio z tytułu artykułu "Harvard Business Review" Bruce'a Pfau: "Te same rzeczy, co reszta my tak. " Benjamin Granger, Ph.D.