Czas pracy dla pracowników objętych zwolnieniem i bez pokrycia jest pokryty
Zgromadzone godziny są najczęściej wypłacane pracownikowi jako dodatkowy czas wolny od pracy lub czas spędzony w firmie Comp, który rekompensuje pracownikowi dodatkowe przepracowane godziny przekraczające 40 godzin.
Czas pracy jest wypłacany zamiast wynagrodzenia lub wynagrodzenia za nadgodziny zwolnionym pracownikom.
Czas pracy dla pracowników bez opieki
Pracownicy bez ograniczeń są najczęściej objęci przepisami Ustawy o normach uczciwej pracy (FLSA) w odniesieniu do wynagrodzenia za nadgodziny, a zatem nie kwalifikują się do pracy w niepełnym wymiarze godzin. Nie mogą zakwalifikować się do czasu spędzonego w trybie Comp, ponieważ zgodnie z tymi przepisami muszą otrzymywać wynagrodzenie za nadgodziny za każdą przepracowaną godzinę przekraczającą normalny 40-godzinny tydzień pracy.
Wynagrodzenie za nadgodziny rozpoczyna się, gdy pracownik przepracuje więcej niż 40 godzin w jednym tygodniu pracy. Niektóre stany wymagają, aby wynagrodzenie za nadgodziny rozpoczynało się, gdy pracownik przepracował więcej niż 8 godzin w ciągu jednego dnia, a nie więcej niż 40 w ciągu jednego tygodnia.
Zapoznaj się z zasadami, które regulują twoją lokalizację, zanim nie zapłacisz odpowiednio nieupoważnionym pracownikom. Jest to kolejna instancja w dziale kadr, gdy wiesz, że przepisy dotyczące zatrudnienia właściwe dla Twojego stanu, kraju lub jurysdykcji są ważne, jeśli chodzi o to, jak radzisz sobie z czasem spędzonym w związku z wynagrodzeniem za nadgodziny.
Nie ustawiaj swojej firmy w sytuacji konieczności spłacania pensji.
Czas Comp jest zjawiskiem w sektorze publicznym
Formalnie zarejestrowany i obliczony czas kompa jest prawie wyłącznie zjawiskiem sektora publicznego. Występuje najczęściej w miejscu pracy reprezentowanym przez związki zawodowe.
Pracodawcy sektora prywatnego, którzy płacą wynagrodzenie za zwalnianie pracowników za wykonanie całej pracy, oczekują, że pracownicy poświęcą tyle czasu, aby wykonać pracę organizacji wymaganą do wykonywania swojej pracy.
Pracodawcy sektora prywatnego nie obliczają godzin przepracowanych powyżej 40 przez zwolnionych pracowników ani nie dzwonią do tych godzin. Ani pracownicy sektora prywatnego nie oczekują wynagrodzenia za czas pracy.
Pracodawcy obawiają się, że wydawanie tego czasu zaszczepi w pensji pracownikom godzinny sposób myślenia o pracy. Ten sposób myślenia jest w bezpośrednim konflikcie z pragnieniem pracodawcy, które zwalnia pracowników z myślenia o osiągnięciu celu, osiągnięciu pracy i robieniu wszystkiego, co jest konieczne do wykonania całej pracy.
Co mogą zrobić pracodawcy z sektora prywatnego, gdy nie obliczają lub nie kompensują czasu pracy zespołowej?
Pracodawcy sektora prywatnego, którzy nie chcą obliczać ani płacić czasu pracy, mają inne możliwości, gdy starają się wynagrodzić pracowników za wykroczenie poza obowiązki.
Gdy nakład pracy pracownika jest nadzwyczajny w sposób regularny, pracodawcy z sektora prywatnego rozwiązują problem braku czasu na comp:
- usprawnienie i ciągłe ulepszanie pracy,
- przypisywanie celów do pracy innemu pracownikowi,
- przyjęcie elastycznego harmonogramu prac , lub
- zatrudnienie dodatkowego pracownika.
Nieformalnie wiele organizacji pozostawia wolne decyzje w rękach menedżerów nadzorujących pracowników. Jeśli pracownik ma niezwykle aktywny harmonogram podróży, poświęca wiele weekendów na podróż służbową lub służbową lub tymczasowo pracuje przez wiele godzin na wydanie nowego produktu, potrzebny cel sprzedaży lub integrację nowej firmy lub działu, aby wymienić kilka przykładów, menedżer może przydzielić pracownikowi czas wolny od pracy.
Kierownik może powiedzieć: "Hej, John, naprawdę wstawiasz się o północy, dlaczego nie spędzisz piątku i poniedziałku, żeby spędzić trochę czasu sam lub z rodziną". Lub, starając się nie zwiększać stresu pracowników , "Mary, wybierz dobry dzień, aby rozpocząć pracę po uruchomieniu produktu. Twój dodatkowy wysiłek zasługuje na dzień wolny."
Tym razem nagrody za przydział rozpoznają i dziękują pracownikowi za ich najwyższy wysiłek i osiągnięcie. (Dodatkowe formy uznania mogą obejmować karty podarunkowe.)
Jednym z czynników, które muszą zrozumieć menedżerowie, jest to, że nigdy nie powinni dopuszczać do zwolnienia w zależności od liczby dodatkowych lub nieoczekiwanych przepracowanych godzin. Kluczem jest to, że czas nie jest określony na karcie wyników i jest dozwolony zgodnie z dodatkowymi godzinami pracy. To właśnie odróżnia czas wolny od czasu kompanii.
Dodatkowy czas pracy związany jest z charakterem pracy, a zwolnieni pracownicy znają oczekiwania, gdy akceptują stanowisko. Wymagane jest zaangażowanie czasowe niezbędne do wykonania całej pracy.
Dostosowanie oczekiwań dotyczących czasu pracy dla pracowników przechodzących z sektora publicznego do pracy w sektorze prywatnym
Pracownicy, którzy dołączają do firm zatrudnionych w sektorze publicznym, mają trudny czas na dostosowanie się do koncepcji całej płatnej pracy. Służą one do zapisywania swoich dodatkowych godzin powyżej 40 i oczekują odpowiednio czasu spędzania czasu.
Poinformowany, że czas spędzony w firmie Comp nie jest rejestrowany lub rekompensowany w sektorze prywatnym, ich pierwszą reakcją jest zwykle szybka podróż do HR . Kiedy już tam są, sugerują, że ich pracodawca zaczyna zapewniać czas wyrównawczy. Prawie zawsze rozczarowany, gdy odwrócił się i poinformował, że czas spędzony w firmie jest prawie nigdy niedostępny w sektorze prywatnym, pracownik poznaje nowy układ ziemi.
Przykłady: Na uniwersytecie w sektorze publicznym, w trakcie pracy w biurze, Mary, pracownik najemny, przepracowała 60 godzin tygodniowo, aby sprawnie przejść. W zamian uniwersytet dał jej czas na zastępstwo za dodatkowe 20 godzin pracy. Mary wykorzystała czas kompanii, aby wziąć kilka dni wolnego od pracy.
W ciągu ostatnich kilku tygodni przed wprowadzeniem na rynek nowego produktu sektora prywatnego cały zespół programistów pracował długo w godzinach wieczornych. W rezultacie ich menadżer zaplanował uroczysty lunch, w którym podziękowano pracownikom. Powiedział także członkom zespołu, aby w ciągu kilku następnych tygodni mieli wolny dzień z wyprzedzeniem przekazanym kierownikowi.
Czas pracy jest również znany jako czas wyrównawczy lub czas wolny.