Co robić, gdy rezygnujesz z pracy
Kiedy pracownik rezygnuje z pracy , dwa tygodnie to tradycyjny, standardowy czas, w którym pracownik zgadza się kontynuować pracę dla swojego lub obecnego pracodawcy. Pod koniec dwutygodniowego okresu pracy pracownik nie jest już pracownikiem firmy.
Kiedy dwa tygodnie nie są wymagane przez pracodawcę
Dwutygodniowy okres wypowiedzenia ma pewne aktualne różnice i często nie jest wymagany ani nie jest doceniany przez pracodawcę. Zasoby ludzkie mogą mieć standardowe praktyki, za którymi podążają , aby wyeliminować możliwość oskarżenia o dyskryminację , niezależnie od tego, jak lubiany lub ceniony jest rezygnujący pracownik z organizacji.
Są również zaniepokojeni efektem rezygnacji z morale i pozytywnego nastawienia pozostających pracowników. Wiedzą, że pracownik będzie przekazywał informacje w mediach społecznościowych i swoim kolegom poza pracą. Nie widzą więc żadnego powodu, by ryzykować, że pozbawiony praw obywatelskich pracownik pozostanie na czacie w pracy.
Możliwe praktyki standardowe dla pracodawcy
Te standardowe praktyki mogą obejmować.
- Pracownikowi nie wolno wracać do miejsca pracy ani pożegnać się ze współpracownikami.
- Pracodawca zapewnia pracownikowi czas na spotkanie, aby pracownik mógł usunąć przedmioty osobiste z miejsca pracy.
- Pracodawca natychmiast odprowadza pracownika do swojego samochodu.
Istnieją dodatkowe okoliczności, które nie są związane ze standardowymi praktykami w zakresie zasobów ludzkich, gdy pracodawca może poprosić odchodzącego pracownika o opuszczenie zakładu. Na przykład, jeśli Twoja praca jest wrażliwa i masz dostęp do informacji firmy, poufnych informacji i poufnych danych systemów komputerowych, Twoja firma może nie chcieć, abyś pracował przez dwa tygodnie.
Zamiast tego możesz stwierdzić, że po odejściu jesteś eskortowany na parking. Inne firmy przyjęły natychmiastowe rozwiązanie jako standardową praktykę po rezygnacji z pracy.
W takich przypadkach większość pracodawców płaci za dwa tygodnie, mimo że nie byli oni zatrudnieni przez pracownika, ponieważ pracownik zaproponował mu pracę i został odrzucony. Lub, standardowe stanowisko HR nie pozwoliło na rezygnację z pracy pracownika, nawet jeśli był on dostępny.
Pracodawcy mają wiele powodów, dla których dwutygodniowe zawiadomienie pracownika nie jest pożądane.
Perspektywa pracownika nad zawiadomieniem o dwóch tygodniach
Z punktu widzenia pracownika, w firmach, które nie płacą automatycznie za dwa tygodnie, pracownicy mogą lepiej pracować, aby zarobić na wypłatę . Mogą chcieć oczyścić wszystkie luźne końce i pożegnać się ze swoimi współpracownikami.
Z drugiej jednak strony, im dłużej przebywasz w firmie, po Twojej rezygnacji, tym więcej możliwości istnieje, aby coś poszło nie tak, na co możesz ponieść konsekwencje. Może to obejmować wszystko, od katastrofy systemu informatycznego po decyzję firmy, którą później musiałbyś bronić w sądzie.
W zależności od twojej pracy dwutygodniowe powiadomienie może nie być w twoim najlepszym interesie.
Obecnie niektórzy eksperci kariery zalecają ostatni dzień pracy w dniu złożenia rezygnacji.
Powiadomienie kierownictwa o rezygnacji
Zalecenia dotyczące stanowisk kierowniczych są z wyprzedzeniem dwóch na cztery tygodnie, więc na pozycję zalecana jest również ilość zalecanego czasu powiadomienia. W tym samym czasie, jeśli nowy pracodawca czeka na swoich skrzydłach, ich standardowe oczekiwania są takie, że nowy pracownik rozpocznie pracę za dwa tygodnie, chyba że wynegocjowane zostaną inne ramy czasowe.
Jeśli pracownik ma umowę o pracę, która wymaga dwutygodniowego okresu wypowiedzenia lub innych zmian czasu powiadomienia, pracownik i pracodawca muszą przestrzegać warunków umowy. W zależności od sytuacji pracodawca może chcieć zapłacić za czas zamiast pozwolić pracownikowi na wykonanie dwutygodniowego okresu wypowiedzenia.