Dowiedz się, co jest klientem instytucjonalnym w finansach

Klienci instytucjonalni, zgodnie z definicją większości firm świadczących usługi finansowe , składają się z dużych korporacji niefinansowych, a także innych firm świadczących usługi finansowe o dowolnej wielkości. Definicja dużej zwykle obejmuje przynajmniej Fortune 500, i prawdopodobnie poza nią.

Punkty kontaktowe

W firmie zajmującej się papierami wartościowymi na Wall Street głównym menedżerem ds. Relacji z klientem instytucjonalnym spoza branży finansowej może być starszy bankowiec inwestycyjny, zwłaszcza posiadający doświadczenie w zakresie underwritingu papierów wartościowych lub fuzji i przejęć.

Alternatywnie, jeśli klient korzysta z firmy papierów wartościowych przede wszystkim w celu wykonywania transakcji, osoba zarządzająca sprzedażą lub osoba zarządzająca kontem może zarządzać relacją. W banku komercyjnym menedżer ds. Relacji musi być starszym urzędnikiem udzielającym pożyczek , w przypadku klienta korzystającego z pożyczek z tego banku.

Głównym przedstawicielem niefinansowego klienta instytucjonalnego w kontaktach z firmami zajmującymi się papierami wartościowymi lub bankami komercyjnymi będzie prawdopodobnie menedżer w dziale skarbców korporacyjnych . W relacjach z firmami zarządzającymi inwestycjami, które obsługują emeryturę pracowniczą i 401 (k), menedżer w dziale kadr może być przedstawicielem korporacji.

Klienci małych firm

Małe firmy, zwłaszcza te, które nie mają publicznie notowanych instrumentów dłużnych ani kapitału własnego, zwykle traktowane są jak klienci detaliczni . Ich konta zazwyczaj będą obsługiwane przez doradców finansowych w firmach zajmujących się obrotem papierami wartościowymi lub przez małe firmy udzielające pożyczek w bankach komercyjnych.

Klienci branży usług finansowych

Istnieje wiele transakcji z firmami z branży usług finansowych, nawet wśród dużych, zintegrowanych i zdywersyfikowanych firm. W szczególności firmy zajmujące się papierami wartościowymi, które działają jako animatorzy rynku, są zobowiązane do posiadania dużych wolumenów codziennego obrotu między sobą, do zarządzania swoimi zapasami papierów wartościowych oraz do wypełniania zamówień klientów na papiery wartościowe, które obecnie nie posiadają.

Dodatkowo, subemisja papierów wartościowych często wymaga organizacji partnerstw ad hoc (zwanych syndykatami) pomiędzy wieloma firmami w celu rozłożenia ryzyka ubezpieczeniowego i znalezienia nabywców papierów wartościowych, które są obecnie oferowane. Im większa emisja papierów wartościowych, tym większe muszą być syndykaty gwarantujące i sprzedające.

Bardzo zamożni ludzie

Osoby o wyjątkowo wysokiej wartości netto (na przykład te z aktywami o wartości ponad 100 mln USD) mogą być obsługiwane za pośrednictwem instytucjonalnych kanałów sprzedaży, a nie za pośrednictwem kanałów doradców finansowych, które obsługują klientów detalicznych. Jest to szczególnie ważne, jeśli osoby te mają własnych doradców finansowych (lub biura rodzinne) poza firmą, o której mowa, a zamiast tego używają tej firmy wyłącznie do wykonywania transakcji i do otrzymywania produktów inwestycyjnych.

Instytucjonalne linie biznesowe

Należy zauważyć, że niektóre działy i linie biznesowe w branży usług finansowych są zwykle definiowane jako instytucjonalne. Bankowość inwestycyjna to jeden z przykładów, oparty na charakterze klientów.

Handel papierami wartościowymi to kolejny przykład; chociaż funkcja ta służy zarówno klientom detalicznym, jak i instytucjonalnym, przeważająca część obrotów ma tendencję do bycia w imieniu instytucji.

Ponadto funkcja handlowa ma zazwyczaj ścisły związek z funkcją bankowości inwestycyjnej, która tworzy papiery wartościowe, które następnie będą przedmiotem obrotu na rynku wtórnym.

Chociaż raporty i analizy opracowane przez wewnętrzne działy badań nad papierami wartościowymi są skierowane do detalicznych doradców finansowych i klientów detalicznych, grupy te prawdopodobnie będą zorganizowane w instytucjonalnej połowie zróżnicowanej firmy.