Krótki przewodnik po krótkoterminowych świadczeniach pracowniczych dla osób niepełnosprawnych
W każdej branży praca może być ryzykowna dla zdrowia i dobrego samopoczucia dorosłych. AFL-CIO opublikował niedawno wyniki rocznego raportu na temat bezpieczeństwa amerykańskiego miejsca pracy. Nazywa się "Śmierć w pracy": "Toll of Neglect", raport informuje, że każdego dnia umiera ok. 150 pracowników, a około 7,4 miliona do 11,1 milionów obrażeń pracowników rocznie, z których wiele nie jest zgłaszanych.
Według Rady ds. Świadomości o Niepełnosprawności około jedna czwarta dzisiejszych 20-latków ma szansę stać się niepełnosprawnym w pewnym momencie swojej kariery zawodowej przed przejściem na emeryturę. Średnio incydent długoterminowy trwa 34,6 miesiąca - co stanowi prawie trzy lata utraty pracy i dochodów.
Co dzieje się, gdy pracownik nagle zostaje ranny w pracy lub staje w obliczu nieoczekiwanej katastrofalnej choroby? Chcą wiedzieć, że nadal będą mieli dochody, aby płacić rachunki i pokrywać koszty utrzymania, gdy odzyskają zdrowie. Wtedy może pomóc ci krótkoterminowy program niepełnosprawności.
Jakie są krótkoterminowe świadczenia z tytułu niezdolności do pracy?
Krótkotrwała niepełnosprawność (STD) jest rodzajem korzyści finansowej, która płaci procent wynagrodzenia pracownika przez określony czas, jeśli jest chory lub ranny i nie może wykonywać obowiązków związanych z pracą. Ogólnie rzecz biorąc, świadczenie płaci około 40 do 60 procent tygodniowego dochodu brutto pracownika.
Kiedy rozpoczyna się krótkoterminowa niezdolność do pracy Obejmujący pracownika
Pokrycie zazwyczaj zaczyna się w dowolnym miejscu od jednego do 14 dni po tym, jak pracownik cierpi na chorobę, która uniemożliwia mu pracę. Czas ubezpieczenia może wynosić od 9 do 52 tygodni od momentu zakwalifikowania się. Wiele razy pracownicy są zobowiązani do używania dni chorobowych przed krótkotrwałym inwalidztwem, jeśli jest to choroba, która uniemożliwia im pracę przez dłuższy czas.
Z tego powodu pracodawcy często mają inne rodzaje ubezpieczeń, które obejmują obrażenia w miejscu pracy w porównaniu do wypadków, które występują poza miejscem pracy. Mogą istnieć inne zasady dotyczące krótkoterminowej niezdolności do pracy w przypadku chorób i urazów.
Jeśli pracownik nie może przebywać dłużej niż krótkoterminowy zasiłek inwalidzki, to albo rozpoczyna się długoterminowy plan inwalidzki, albo trwała niezdolność do pracy. Może to nastąpić w ciągu 10-53 tygodni od daty zakwalifikowania. Oświadczenie o długoterminowej niezdolności do pracy zapewnia zespół lekarzy i analityków ubezpieczeniowych, którzy uważnie monitorują każdy przypadek.
Kto płaci za krótkoterminowe ubezpieczenie na wypadek niepełnosprawności?
Krótkoterminowa polityka dotycząca niepełnosprawności może być świadczeniem wypłacanym przez pracodawcę lub pracownika. Ogólnie rzecz biorąc, krótkoterminowe ubezpieczenie na wypadek inwalidztwa jest opłacane przez pracodawcę. Firmy mają wybór, czy pracownicy płacą za zasięg, z pewnymi konsekwencjami podatkowymi. Należy również zauważyć, że każde państwo decyduje, czy pracodawcy muszą posiadać krótkoterminowe ubezpieczenie na wypadek inwalidztwa i jakie kwoty muszą być ubezpieczone. Państwa mogą także określać, ile tygodniowe będą świadczenia z zasiłków pieniężnych.
Zasięg grupowy w przypadku krótkoterminowej niepełnosprawności można osiągnąć na następujące sposoby:
- Umowa o dzieło przez ubezpieczyciela, która obejmuje niepełnosprawność.
- Poprzez samofinansujący się plan odłożony bezpośrednio przez pracodawcę.
Warunki i obowiązki dotyczące ubezpieczenia
Jako pracodawca możesz stworzyć politykę nakazującą pracownikom wykorzystywanie dni chorobowych przed krótkoterminową niezdolnością do pracy na przedłużającą się chorobę. Możesz również wymagać dokumentacji od lekarza, aby udowodnić chorobę lub obrażenia. W czasie, gdy pracownikowi brakuje pracy, pracodawca może również poprosić pracownika, aby odwiedził zatwierdzonego dostawcę usług medycznych lub ośrodek medycyny pracy, aby regularnie otrzymywać informacje o stanie zdrowia pracownika.
Administrator ds. Roszczeń osób trzecich będzie odpowiedzialny za zarządzanie tymi aspektami, gdy pracownik jest bez pracy. Pracownicy są zobowiązani do natychmiastowego zgłaszania wszelkich zmian w ich statusie. Zasady te mają na celu zapobieganie oszustwom ubezpieczeniowym, co kosztuje pracodawców miliardy dolarów rocznie.
Różne krótkoterminowe plany niepełnosprawności dyktują różne warunki dotyczące kwalifikacji. Główne warunki są wymienione poniżej:
- Pracownicy muszą pracować dla pracodawcy przez określony czas, zanim rozpocznie się zasiadanie.
- Pracownicy muszą pracować w pełnym wymiarze godzin, zwykle 30 godzin lub więcej w tygodniu.
Poniżej przedstawiono część tego, co pakiet świadczeń krótkoterminowych na wypadek niepełnosprawności może obejmować:
- Odsetek tygodniowego wynagrodzenia wypłacanego (zwykle od 40% do 60% tygodniowego wynagrodzenia).
- Czas trwania krótkoterminowych świadczeń z tytułu niezdolności do pracy (zwykle od 9 do 52 tygodni).
- Maksymalna ilość czasu objęta programem niepełnosprawności (do 52 tygodni)
Ważne jest również poznanie zasad obowiązujących w stanach, w których mieszka pracownik. Podczas gdy krótkoterminowa niepełnosprawność nie jest wymagana w większości miejsc, Towarzystwo Zarządzania Zasobami Ludzkimi informuje, że pięć stanów, w tym Kalifornia, Hawaje, New Jersey, Nowy Jork i Rhode Island oraz terytorium USA w Portoryko mają obowiązkowe wytyczne dotyczące zasięgu.
Jako pracodawca, możesz chcieć mieć długotrwały program niepełnosprawności na miejscu po zakończeniu krótkoterminowej niepełnosprawności pracownika. Może to być oferowane jako opcja dobrowolnego świadczenia.
Artykuł zaktualizowany przez Tess C. Taylor w dniu 31.07.17