Finanse i inwestycje: Osiąganie zysków

Osiąganie zysków jest powszechnie używanym zwrotem w finansach i inwestowaniu. Ściśle mówiąc, w najwęższym znaczeniu, fraza charakteryzuje sytuację, w której inwestor stara się uzyskać wyższe zyski z inwestycji.

Bardziej konkretnie i częściej termin ten stosuje się do sytuacji, w których inwestor dąży do uzyskania wyższych zysków bez należytego uwzględnienia dodatkowego ryzyka, które zwykle ponosi w wyniku tego.

Rzeczywiście, inwestorzy, którzy agresywnie sięgają po plony, często wykazują tendencję do wykazywania przeciwieństwa zwykłej awersji do ryzyka , zamiast stawać się świadomymi ryzyka w swoich wyborach, świadomie lub nie.

Osiągnięcie kryzysu zysków i kredytów

Kryzys finansowy w latach 2007-2008 jest najświeższym przykładem upadku rynku spowodowanym, po części, powszechnym sięganiem po plony. Inwestorzy desperacko dążący do uzyskania wyższych zysków podnoszą wartość papierów wartościowych zabezpieczonych hipoteką do poziomów niezgodnych z ich podstawowym ryzykiem spłaty. Gdy kredyty hipoteczne za tymi instrumentami uległy zaległościom lub niewypłacalności, ich wartości uległy awarii. Nastąpił ogólny kryzys zaufania inwestorów, powodujący gwałtowne spadki wartości innych papierów wartościowych oraz upadłości lub niepowodzenia wielu wiodących firm bankowych i papierów wartościowych.

Osiągnięcie zysków i oszustw finansowych

Inwestorzy, którzy agresywnie sięgają po plony, należą do osób najbardziej podatnych na ofiary finansowych oszustw i programów.

Rzeczywiście, wiele wspaniałych przypadków w historii finansowej oszustw i oszustw dotyczy sprawców, najbardziej znanych Charlesa Ponzi i Bernarda Madoffa, którzy celnie atakowali ludzi, którzy desperacko sięgali po dodatkowe pieniądze, niezadowoleni z konwencjonalnych możliwości inwestycyjnych.

Inwestorzy instytucjonalni sięgający po plon

W środowisku o niskim oprocentowaniu, takim jak w następstwie kryzysu finansowego i kredytowego w latach 2007-2008, wielu inwestorów instytucjonalnych , takich jak firmy ubezpieczeniowe i fundusze emerytalne o zdefiniowanych świadczeniach, było pod presją, by sięgać po plony.

Te niskie zyski są w dużej części wynikiem działań Rezerwy Federalnej i innych banków centralnych na całym świecie, mających na celu stymulowanie ich gospodarek w następstwie kryzysu finansowego z lat 2007-2008. Zakłady ubezpieczeń i fundusze emerytalne w tym powiązaniu czują się zmuszone do przyjęcia większego ryzyka w celu wygenerowania zwrotów niezbędnych do wypełnienia swoich zobowiązań. Rezultatem jest ogólny wzrost ryzyka w systemie finansowym.

Wpływ na cenę obligacji

Firmy ubezpieczeniowe i fundusze emerytalne są głównymi nabywcami długu korporacyjnego i zagranicznego, a zatem są znaczącym źródłem finansowania dla tych podmiotów. Decyzje o zakupie tych inwestorów instytucjonalnych mają zatem istotne implikacje dla podaży i ceny kredytu. Efekty ich osiągania są widoczne w wycenie nowych emisji długu oraz w wycenie tych samych instrumentów na rynku wtórnym. Krótko mówiąc, kiedy ci wielcy inwestorzy instytucjonalni aktywnie dążą do uzyskania zysku, podnoszą ceny papierów wartościowych o wyższym ryzyku, a tym samym faktycznie obniżają stopę procentową, którą muszą płacić bardziej ryzykowni kredytobiorcy.

Nieoczekiwane zachowanie

Naukowcy odkryli, że sięganie po plonowanie jest najbardziej agresywne i oczywiste w trakcie ekspansji ekonomicznej, gdy dochody z normalnie rosną.

Co więcej, jak na ironię, takie zachowanie jest bardziej oczywiste w firmach ubezpieczeniowych, które mają bardziej wiążące regulacyjne wymogi kapitałowe. Innym, sprzecznym z intuicją stwierdzeniem naukowców jest to, że przepisy mające na celu ograniczenie ryzykownych zachowań inwestycyjnych ze strony firm ubezpieczeniowych w rzeczywistości prowadzą do osiągnięcia zysku. Kluczem do tego odkrycia jest spostrzeżenie, że nawet rzekomo najbardziej wyrafinowane schematy pomiaru ryzyka są wysoce niedoskonałe, jeśli nie są zasadniczo wadliwe.

Dalsze czytanie

Zobacz "Osiąganie zysków na rynku obligacji" autorstwa profesorów Bo Beckera i Victorii Ivashina ze Szkoły Biznesu Harvard, dokument roboczy HBS nr 12-103, wydany w maju 2012 r. I opublikowany 15 czerwca 2012 r.