Kilka alternatywnych pisowni to FVP lub First VP.
Pierwszy VP może być tytułem uznawanym, który powstaje w wyniku przeprowadzonej promocji, a nie w ramach awansu na wyższy szczebel drabiny zarządzania firmą. Należy również pamiętać, że tytuły stanowisk i konwencje wokół nich mogą się znacznie różnić w firmach z branży papierów wartościowych i bankowości. Niektóre firmy mogą w ogóle nie oferować tytułu First VP. Inne firmy mogą umieścić je wyżej lub niżej w swoich hierarchiach zarządzania niż ich rówieśnicy w branży, w porównaniu do innych odmian tytułu PZ.
Równoważność między zadaniami
Ponieważ tytuły uznawania niekoniecznie są powiązane z miejscem w hierarchii firmy, rówieśnicy na schemacie organizacyjnym mogą mieć tytuły o różnym prestiżu. Na przykład, wydzielony kontroler w matrycy raportującej relację z korporacyjnym dyrektorem finansowym (linia ciągła) i głową działu (linia przerywana) prawdopodobnie będzie miał tytuł uznania określony przez dyrektora finansowego.
Tymczasem jego rówieśnicy w ramach dywizji, składający się z różnych szefów jednostek biznesowych, będą mieli tytuły ustawione przez szefa dywizji. W ten sposób możesz mieć przypadek, w którym na przykład dywizyjny dyrektor finansowy nosi tytuł Pierwszego Wiceprezesa, podczas gdy ci rówieśnicy, którzy są szefami jednostek biznesowych, będą mieli wyższe tytuły Senior VP.
Demotions
Chociaż polityka może różnić się w zależności od firmy, zwykle po tym, jak ktoś uzyskał specjalny tytuł uznania, zachowa ją nawet po obniżeniu. W konkretnym przypadku, działowy dyrektor finansowy miał poważne sprzeczności z dyrektorem finansowym, co spowodowało, że spadł on z łaski i został zastąpiony. Ceniony przez szefa dywizji, z którym miał relację w linii przerywanej, jako dzielny dyrektor finansowy, musiał zaakceptować jedno stanowisko poniżej. Został menedżerem produktu, który zgłosił się do jednego z szefów jednostek biznesowych, który wcześniej był jednym z jego rówieśników, a jednocześnie był dyrektorem finansowym w oddziale. Zachował jednak swój pierwszy tytuł wiceprezesa, który był bardziej odpowiedni dla jego nowej pozycji niż dla jego poprzedniego stanowiska.
W przypisie do tej sprawy korporacyjny dyrektor finansowy miał obsesję na punkcie formatów raportowania zarządzania i kolorowej grafiki. Wyodrębniony dyrektor finansowy nie był bardziej zainteresowany dokładnością i trafnością prezentowanych w nim danych. Kiedy korporacyjny dyrektor finansowy nalegał, aby w swoich raportach zawierał mylące i niepoprawne statystyki, i nie był wystarczająco bystry, by uchwycić jasne, przekonujące argumenty przeciwko nim, które zaoferował jego podwładny, stało się to przyczyną ogromnej frustracji tego drugiego i doprowadziło do bardzo napięty związek, który zakończył się jego rozejściem.