Dla tych, którzy nie mają określonego stopnia lub certyfikatu, który pomoże im w rozwijaniu kariery zawodowej, stopień i certyfikowane stanowisko kierownika publicznego są osiągnięciami, które mogą przynieść korzyści każdemu pracownikowi publicznemu, który chce awansować w szeregach.
Powszechnym wyborem dla pracowników na wszystkich szczeblach władzy jest ustalenie stopnia MPA lub oznaczenia CPM. Oto główne czynniki wpływające na ten wybór.
Etap kariery
Pracownicy rządowi spóźnieni w karierze zwykle nie ubiegają się o wyższe stopnie naukowe lub certyfikaty. Mają tak duże doświadczenie, że inicjały za ich nazwiskiem nie powinny dawać im przewagi w rządowym procesie rekrutacyjnym . Jednak na początku kariery zawodowej i w ich trakcie dąży się do uzyskania stopni naukowych i certyfikatów.
Urzędnicy państwowi o średniej karierze kierują się w stronę certyfikatu CPM . Osoby te mają wystarczające doświadczenie, aby legalnie ubiegać się o stanowiska wyższego szczebla, ale będą wyglądać atrakcyjniej dla menedżerów zatrudniających, jeśli mają zaawansowany stopień lub certyfikat zawodowy wymieniony na wniosku o pracę. Wszystkie rzeczy równe, certyfikacja może popchnąć jednego kandydata na drugiego i zrobić różnicę między uzyskaniem wywiadu a usunięciem z procesu rekrutacji.
Młodsi pracownicy mają tendencję do ubiegania się o stopnie naukowe. Osoby te są wykorzystywane do spełnienia wymagań określonych przez profesorów i są zaznajomieni z biurokratycznymi procesami, na których uniwersytety przeprowadzają swoich klientów. W połowie kariery pracownicy są czasami zastraszani perspektywą powrotu do szkoły. Nie brali udziału w zajęciach formalnych od dziesięcioleci i nie wiedzą, jak przyswoją sobie program studiów podyplomowych.
Zaangażowanie czasu
Programy MPA zajmują około dwóch lat w pełnym wymiarze czasu lub około trzech lat w niepełnym wymiarze godzin. Niektóre uczelnie wymagają od studentów MPA uczęszczania w pełnym wymiarze godzin i oferowania zajęć tylko w ciągu dnia. Oczywiście nie działa to dla ogromnej większości pracowników rządowych. Dlatego coraz więcej uniwersytetów zaczęło organizować zajęcia w wieczory i weekendy. Bardziej sprzyja to szkolnictwu w niepełnym wymiarze czasu, którego potrzebują pracownicy rządowi.
Podobnie jak programy MPA, programy CPM trwają od dwóch do trzech lat; jednak zaangażowanie czasowe w ciągu tych kilku lat jest znacznie mniejsze. Uczestnicy spotykają się dzień lub dwa na miesiąc. Organizacje rządowe zazwyczaj pozwalają pracownikom na wykorzystanie czasu pracy na udział w takich szkoleniach, ponieważ pracownicy mogą się bezpośrednio uczyć na swoich stanowiskach. Stosowanie materiałów od razu może wydawać się dodatkową korzyścią, ale jest to główna korzyść. Uczestnicy mogą natychmiast pokazać menedżerom, w jaki sposób program wpływa na ich wydajność pracy i doskonalić umiejętności zarządzania.
Koszt
Niektóre organizacje rządowe płacą pracownikom za udział w kursach w ramach programów MPA i CPM. Gdy organizacje rządowe zwracają koszty studiów wyższych, takie jak te w ramach programów MPA, niektóre wymagają od pracowników pozostania w organizacji przez określony czas.
W przeciwnym razie pracownik musi zwrócić organizacji koszty czesnego. Pracownicy muszą zdać kurs, zanim pracodawca zwróci mu koszty.
Jeśli ktoś rozważający program MPA lub CPM nie zostanie zwrócony przez pracodawcę, koszt staje się ważnym czynnikiem. Programy MPA są znacznie droższe niż programy CPM.
Poziom prestiżu
Jak wspomniano wcześniej, programy MPA wymagają większego zaangażowania czasowego niż programy CPM. Odpowiednio, programy MPA również wymagają większego nakładu pracy. Ponieważ programy MPA wymagają więcej wysiłku niż programy CPM, stopnie MPA są bardziej prestiżowe niż oznaczenia CPM. Nie zmniejsza to wartości oznaczenia CPM, ale powoduje wyższą wartość w MPA w umysłach menedżerów rekrutujących.