Mówiąc o samolotach, samolot z "tylnym kołem" lub "taildragger" odnosi się do pozycji podwozia w samolocie. Samolot z kołem ogonowym, zwany również konwencjonalnym, to samolot zaprojektowany z dwoma głównymi podwoziami umieszczonymi przed środkiem ciężkości samolotu lub z przodu samolotu, z pojedynczym "kołem tylnym" z tyłu samolotu, aby wspierać ogon samolotu.
Termin " konwencjonalny" może być mylący, ponieważ obecnie powszechnie używanym sprzętem lekkich samolotów jest trójkołowiec, a nie tylny. Niemniej jednak, termin konwencjonalny (który wynikał z faktu, że większość samolotów dawno temu był zaprojektowany z konfiguracją koła zębatego na kole) sugeruje, że samolot ma koło tylne, w przeciwieństwie do przekładni trójkołowej.
Statek powietrzny z podwoziem trójkołowym - w którym dwa główne podwozia są zamocowane za środkiem ciężkości, a nos ma podparcie nosa samolotu z przodu - jest dziś częściej widziany w lekkim samolocie.
Wyzwanie Centrum Grawitacji
Samoloty tylne są często uważane za trudniejsze - może nawet bardziej niebezpieczne - do latania, niż samoloty z podwoziem trójkołowym. Ponieważ położenie środka ciężkości znajduje się z tyłu głównego koła zębatego, operacje naziemne (głównie lądowanie) mogą być trudniejsze w samolocie typu "tailwheel".
Mniejsza widoczność do przodu
Samolot z tylnym kołem napędowym siedzi również z nosem wyższym od samolotu trójkołowego, zmniejszając widoczność do przodu pilota podczas operacji naziemnych. Trudniej jest jechać taksówką, nie widząc bezpośrednio przed tobą, dlatego często widzisz, jak piloci samolotów ogonowych robią zwoje podczas kołowania.
Sterowanie samolotem z kółkiem ogonowym jest inne niż sterowanie samolotem z kołem zamachowym, ponieważ sterowanie odbywa się z tyłu pilota zamiast z przodu.
Ale czekaj ... Są zalety, zbyt
Z pewnością istnieją również korzyści dla taildraggera. Nachylenie na ziemi oznacza, że śmigła na tylnym samolocie często mają większy prześwit od ziemi, dzięki czemu lepiej nadają się do pasów startowych z trawy lub ziemi. Często są zaprojektowane i skonfigurowane do powolnego lotu, dzięki czemu łatwiej lądują na krótkich pasach startowych. Wiele z nich cechuje się wysokim wzornictwem i lepiej nadają się do latania backcountry niż samobieżnych samolotów. Samoloty typu "tailwheel" są bez wątpienia ulubionym samolotem wśród pilotów buszu.