W przypadku prawników, prawo do pracy w sposób bardziej konkretny oznacza, że pracownicy o innych kwalifikacjach są uprawnieni do pracy w związkowych miejscach pracy, bez dołączania do stowarzyszonych związków lub płacenia zwykłych składek związkowych.
Ale prawo do pracy (nonunion) pracownicy mogą płacić związki za część opłat wydawanych reprezentujących je, takich jak wykonywanie skarg w ich imieniu.
Prawo do pracy pracowników, którzy są częścią "jednostki przetargowej" mają prawo do reprezentacji związkowej, która jest równa tej w tej samej jednostce przetargowej, która wstąpiła do związku. Jednostka przetargowa to grupa pracowników, którzy mają podobne obowiązki w pracy, dzielą miejsce pracy i prawdopodobnie mają podobne zainteresowania, jeśli chodzi o wynagrodzenie, godziny pracy i inne warunki pracy.
Innymi słowy, zgodnie z zasadą prawa do pracy, pracownicy nie muszą przystępować do związków zawodowych ani płacić regularnych opłat związkowych za ziemię lub utrzymanie miejsc pracy. Mogą również anulować członkostwo w związku w dowolnym czasie, bez utraty pracy. Ale wciąż mają prawo do sprawiedliwej i równej reprezentacji związkowej podczas pracy w jednostkach negocjacyjnych uzwiązkowionych miejsc pracy. Mogą jednak płacić związki za koszty takiej reprezentacji.
Prawo do pracy państwa i prawa
Na poziomie federalnym ustawa o prawie do pracy, wciąż podlegająca zatwierdzeniu przez Kongres w tym piśmie, uchyli przepisy we wszystkich innych federalnych przepisach prawa pracy, które zezwalają uzwiązkowionym miejscom pracy na zwolnienie pracowników za niedopełnienie obowiązku płacenia składek. Tymczasem ustawa o stosunkach pracy (nazywana ustawą Taft-Hartley po kongresmenach, którzy ją wprowadzili) pozwala stanom na uchwalenie prawa do pracy.
Z kolei państwa mogą zezwolić lokalnym jurysdykcjom (np. Miastom i okręgom) na wprowadzanie własnego prawa do prawa pracy.
Prawo państwowe do pracy wymaga zasadniczo uzwiązkowionych miejsc pracy, aby stały się "sklepami otwartymi". Otwarte sklepy muszą umożliwiać pracownikom pracę, niezależnie od tego, czy dołączają do stowarzyszonych związków, czy też płacą regularne składki.
W tym piśmie następujące prawa są odpowiednie dla państw pracy, co oznacza, że mają one konkretne prawo do pracy.
- Alabama
- Arizona
- Arkansas
- Floryda
- Gruzja
- Idaho
- Iowa
- Kansas
- Luizjana
- Mississippi
- Nebraska
- Nevada
- Karolina Północna
- Północna Dakota
- Oklahoma
- Karolina Południowa
- Południowa Dakota
- Tennessee
- Texas
- Utah
- Virginia
- Wyoming
Aby przeczytać prawo do pracy w wyżej wymienionych stanach, zacznij od amerykańskiej mapy udostępnionej przez National Right to Work Committee. Jeśli twoje państwo nie jest wymienione powyżej (lub na mapie), oznacza to, że nie ma konkretnego prawa do pracy. Ale inne jego przepisy mogą mieć podobny przepis. Na przykład, prawo pracy w New Hampshire zawiera przepis, który zabrania jakiejkolwiek osobie zmuszania innej osoby do wstąpienia do związku zawodowego jako warunku zatrudnienia (parafrazując).
Nawet jeśli twoje państwo nie ma prawa do pracy lub podobnych przepisów, amerykański Sąd Najwyższy orzekł, że układy zbiorowe nie mogą wymagać od pracowników przystąpienia do związków.
Układy zbiorowe mogą wymagać od osób niepłacących jedynie spłaty wykazanej części składek, które związki wydają na ich reprezentowanie. Osoby niebędące członkami nie muszą pokrywać takich kosztów, dopóki nie zostaną wyjaśnione i mogą najpierw je zakwestionować.
Aby dowiedzieć się więcej na temat prawa państwa do prawa pracy lub podobnego świadczenia lub podobnych praw na poziomie federalnym, zacznij od skontaktowania się z urzędem pracy swojego państwa.
Powyższe informacje dotyczą w zasadzie pracowników sektora prywatnego. Różne prawa do pracy i orzeczeń sądowych mogą mieć zastosowanie do rządu, edukacji, kolei, linii lotniczych i innych pracowników. Aby uzyskać więcej informacji, zapoznaj się z często zadawanymi pytaniami przez National Right to Work Committee.
Jeśli uważasz, że twój pracodawca lub związek naruszył prawo do pracy, Fundacja National Right to Work Legal Defense Foundation może ci doradzić lub reprezentować za darmo.
W przeciwnym razie możesz rozważyć skonsultowanie się z prywatnym adwokatem.
| Prawo do pracy oferuje jedynie ogólne informacje i nie jest przeznaczone jako poradnik prawny. Ani autor, ani wydawca nie angażują się w świadczenie usług prawnych. Skontaktuj się z prawnikiem, aby uzyskać poradę prawną. Ponieważ prawa różnią się w zależności od stanu i mogą ulec zmianie zarówno na poziomie federalnym, jak i krajowym, ani autor, ani wydawca nie gwarantują dokładności tego artykułu. Jeżeli działasz w oparciu o te informacje, robisz to na własne ryzyko. Ani autor, ani wydawca nie ponoszą żadnej odpowiedzialności wynikającej z decyzji o podjęciu działań w oparciu o te informacje. |