Typowy plan awaryjny dla portu lotniczego obejmuje kilka różnych komponentów i zazwyczaj jest tworzony i wdrażany przez zarządcę lotniska lub koordynatora reagowania kryzysowego.
Oto krótki opis tego, kto jest zaangażowany w plan awaryjnego reagowania na lotnisko i jak to wszystko działa:
Strony, które mogą być zaangażowane w AEP:
Zawsze jest kilka stron zaangażowanych w tworzenie i realizację AEP. Oto lista tylko kilku osób i grup, które pomagają koordynować AEP:
- Airport Response Response Coordinator
- Zarządzający lotniskiem
- Załogi ratowniczo-gaśnicze (ARFF)
- Zespół ochrony portu lotniczego
- Przewoźnicy lotniczy i inni pasażerowie portu lotniczego
- Kontrola ruchu lotniczego
- Wspólnotowe zespoły zarządzania kryzysowego
- Lokalne egzekwowanie prawa
- Lokalne szpitale i inne zespoły medyczne
- Lokalne lub federalne organizacje wzajemnej pomocy i organizacje humanitarne, takie jak amerykański Czerwony Krzyż i FEMA
- Środki masowego przekazu
- FAA
- NTSB, w razie potrzeby przeprowadzenia dochodzenia w sprawie wypadku lotniczego
- FBI, w przypadku aktu terroryzmu lub bezpieczeństwa narodowego
- Agencje wojskowe, jeśli są dostępne
Powstawanie AEP
Stworzenie AEP nie jest prostym zadaniem.
Po pierwsze, należy przeprowadzić badania w celu sformułowania najlepszego planu na podstawie wielu innych planów, takich jak plan ratunkowy miasta, lokalne rozporządzenia, plany OSHA i EPA, regionalne i federalne plany reagowania kryzysowego, a nawet indywidualne plany przewoźnika lotniczego.
Po drugie, AEP musi spełniać kilka przepisów różnych agencji, takich jak OSHA, FAA i Departament Transportu (DOT).
Następnie należy przeprowadzić analizę w celu identyfikacji zagrożeń związanych z konkretnym portem lotniczym zaangażowanym w AEP. Na przykład jedno lotnisko może być narażone na działanie wulkanu lub tornada, podczas gdy inne mogą znajdować się w strefie wysokiego ryzyka w przypadku ataku terrorystycznego.
Po zidentyfikowaniu potencjalnych zagrożeń i zakończeniu oceny ryzyka, koordynator ds. Reagowania w sytuacjach awaryjnych na lotnisku może rozpocząć opracowywanie planów dla konkretnych scenariuszy. Na przykład będzie inny plan katastrofy lotniczej niż zagrożenie bombowe.
Opracowanie AEP odbywa się wiele spotkań z wieloma różnymi grupami ludzi, a wiele poprawek przed zakończeniem. Po zakończeniu można rozpocząć testowanie AEP.
Trening, ćwiczenia i ćwiczenia:
AEP jest zawsze weryfikowany. Jedną z rzeczy, które pomagają menedżerom i koordynatorom w opracowaniu najlepszego możliwego planu, jest praktykowanie planu w kółko, wyczerpywanie różnych scenariuszy i wykorzystywanie wszystkich dostępnych zasobów, aby upewnić się, że wszystkie strony znają swoją rolę w przypadku zaistnienia sytuacji awaryjnej. Istnieje kilka różnych metod używanych do testowania potencjalnego sukcesu AEP:
- Szkolenie: Szkolenie musi być dogłębne i częste. Jest wiele osób, które muszą znać AEP, więc uogólnione podręczniki szkoleniowe i sesje lekcyjne są popularnymi wyborami do szkolenia wielu osób jednocześnie. W zależności od roli każdego z nich powinny być również specjalistyczne szkolenia dla określonych grup. Pierwsi ratownicy, strażacy, ochrona na lotniskach i inni będą potrzebować specjalistycznego szkolenia w zakresie radzenia sobie z obrażeniami, tłumem i mediami, a także jak radzić sobie z wrażliwymi informacjami, jednocześnie chroniąc miejsce katastrofy.
- Wiertła: Pożary, zagrożenia bombowe i niebezpieczne materiały mogą być ćwiczone przy częstych ćwiczeniach. Ćwiczenia zazwyczaj koncentrują się na jednym aspekcie AEP, takim jak powiadamianie wszystkich, jak zabezpieczyć proces komunikacji lub jak radzić sobie z dowodami.
- Ćwiczenia: Ćwiczenie może być ćwiczeniem na stole, ćwiczeniem funkcjonalnym lub ćwiczeniem na pełną skalę.
Ćwiczenie na stole jest najprostsze, ponieważ obejmuje jedynie atmosferę spotkania i dyskusję na temat ograniczeń AEP i ulepszeń, które można wprowadzić.Ćwiczenie funkcjonalne obejmuje udawany scenariusz z ograniczeniami czasowymi i celami ukończenia, ale nie obejmuje każdego aspektu AEP.
Ćwiczenie na żywo, nazywane również ćwiczeniem na pełną skalę, obejmuje symulację na żywo zdarzenia awaryjnego, takiego jak katastrofa lotnicza. Pełnowymiarowe ćwiczenia obejmują wiele grup, w tym zespoły reagowania kryzysowego, Czerwony Krzyż, lokalne hotele, strażacy, policja, personel operacji lotniczych, badacze NTSB itp.
Zakres ćwiczenia na żywo będzie zależeć od wymagań portu lotniczego (niektóre lotniska są wymagane, aby wykonywać pełne ćwiczenia co trzy lata), rodzaju przygotowywanego scenariusza i dostępności powiązanych grup. W wielu przypadkach jest to bardzo realne, nawet z udziałem aktorów, którzy udają rannych pasażerów, jak w tym pełnowymiarowym ćwiczeniu w Chicago.
Elementy AEP:
Zgodnie z okólnikiem doradczym FAA dotyczącym wytycznych dla AEP, elementy AEP zazwyczaj obejmują:
- Lista zaangażowanych stron i główne obowiązki każdej grupy podczas katastrofy i po niej.
- Lista kluczowych osób, które zostaną powiadomione w nagłych wypadkach i jaka będzie rola każdej osoby.
- Procedury powiadamiania, w tym metody komunikacji i kolejność, w jakiej ludzie będą powiadamiani.
- Szczegółowe listy kontrolne dla różnych scenariuszy.
- Opis, w jaki sposób i kiedy informacje zostaną upublicznione dla opinii publicznej, w tym kto będzie rozmawiał z mediami i jakie informacje zostaną opublikowane, zwracając szczególną uwagę na poufne informacje.
- Opis ewakuacji i technik schronienia, a także zarządzanie lokalnymi i federalnymi zasobami pomocowymi.
- Informacje o tym, jak zabezpieczyć obszar, pozwalając ludziom wchodzić i wychodzić z obszarów niebezpiecznych i wrażliwych obszarów informacyjnych.
- Wskazówki dotyczące walki z ogniem, zdrowia i stron medycznych.
- Instrukcje dotyczące sposobu i czasu uzyskania dodatkowych zasobów, zarządzania wyposażeniem portu lotniczego i bezpieczeństwa.
- Mapy lotnisk, lokalizacje budynków i informacje o terenie lotniska.