Rozpocznij studia nad autobiograficzną opowieścią Katherine Anne Porter
W 1918 roku, po napisaniu do różnych serwisów informacyjnych, prawie umarła w Denver w Kolorado z powodu pandemii grypy z 1918 roku. Kiedy opuściła szpital, była wątła i łysa, a kiedy włosy w końcu się odrosły, zabarwiła się na biało. Jej włosy miały pozostać w tym kolorze przez resztę życia, a jej doświadczenie traumy znalazło odzwierciedlenie w jednym z jej najbardziej znanych dzieł, trylogii powieści "Pale Horse, Pale Rider".
W 1919 roku Porter przeniósł się do Greenwich Village, zarabiając na życie jako ghostwriter i autor książek dla dzieci . Wkrótce wyjechała do pracy w Mexico City, gdzie zaangażowała się w ruch lewicowy, ale po rozczarowaniu ponownie powróciła do katolicyzmu.
Porter poszedł ożenić się i rozwieść trzech kolejnych mężczyzn. Nigdy nie miała dzieci. Kontynuowała pisanie i publikowanie, ostatecznie stając się członkiem Narodowego Instytutu Sztuki i Literatury w 1943 r. Oraz pisarką-rezydentką w kilku college'ach i uniwersytetach.
W 1966 roku Porter wygrała nagrodę Pulitzera za fikcję za kolekcje, aw 1967 roku zdobyła nagrodę Złotego Medalu za fikcję przyznawaną przez American Academy of Arts and Letters. Była trzykrotnie nominowana do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.
Zalecane odczytywanie przez Katherine Anne Porter
Po pierwsze, koniecznie przeczytaj klasyki takie jak "Flowering Judas", "Holiday", "María Concepción" i "The Jilting of Babcia Weatherall".
Następnie przeczytaj Pale Horse, Pale Rider, trio krótkich powieści, które w dużym stopniu bazują na teksańskich korzeniach Portera. Jej biograf Joan Givner twierdzi, że "Noon Wine" jest najdokładniejszym obrazem rodziny Portera w jej pracy. Podobnie, postać Mirandy, w dwóch pozostałych powieściach, jest uważana za jej najbardziej autobiograficzną postać, chociaż zamożne dzieciństwo przedstawione w Starej Moralności jest całkowicie wymyślone. (Zobacz biograficzny szkic Katarzyny Anne Porter, aby dowiedzieć się więcej o jej życiu i skłonności do samodnogizacji).
Po przeczytaniu jej pracy sięgnij do biografii Joan Givner, Katherine Anne Porter: A Life. Z punktu widzenia scenarzysty warto przyjrzeć się, w jaki sposób praca Portera ewoluowała w trakcie jej życia: jakie wydarzenia wpłynęły na jej pracę, w jaki sposób wpływ ten przejawiał się w fikcji i jaki był jej proces pisania. To jest na przykład rozkojarzenie, że Porter często odkłada historie i nowele na wiele lat, zanim wróci do ich przeglądu.
Jeśli chodzi o wyczucie osobowości Portera, jeśli nie faktyczny opis jej życia, przeczytaj także wywiad z Paris Review.