Od stuleci siły wojskowe noszą charakterystyczne, jednolite przedmioty, aby stworzyć przewagę psychologiczną i wzmocnić ich esprit de corps, ale militarne użycie beretów jest stosunkowo nowym zjawiskiem.
W XVI i XVII wieku Niebieska Maska stała się de facto symbolem szkockich sił jakobickich. Francuskie chasseurs alpins, stworzone na początku lat osiemdziesiątych XIX wieku, są uznawane za pierwszą normalną jednostkę do noszenia wojskowego beretu jako standardowego nakrycia głowy.
Jednym z powodów, dla których beret jest atrakcyjny dla wojskowych jako jednolity przedmiot, jest to, że są tanie, łatwe do wykonania w dużych ilościach i mogą być wytwarzane w szerokiej gamie kolorów. Z widoku żołnierza beret można zwinąć i wepchnąć do kieszeni (lub pod naramiennik koszulki) bez obrażeń i można go nosić podczas noszenia słuchawek.
Berety wojskowe są zwykle popychane w prawo, aby uwolnić ramię, które nosi karabin większości żołnierzy (chociaż armie niektórych krajów - głównie Europa, Ameryka Południowa i Iran miały wpływ na pchnięcie w lewo.
Powszechne używanie beretu wśród zachodnich armii zaczęło się dopiero w XX wieku, kiedy francuskie ekipy czołgistów w I wojnie światowej nosiły zarówno małą wersję baskijską, jak i większą, bardziej flopującą odmianę.
Historia Beret
W latach dwudziestych brytyjskie ekipy czołgowe miały problem ze sztywną czapką służbową w kolorze khaki. Czapka musiała być noszona do tyłu, aby używać celowników strzelca, z paskiem pod brodą, aby utrzymać go na głowie tankowca.
A ponieważ była to tkanina z wełny jasnej, szybko stała się magnesem na plamy po tłuszczach, ponieważ była ściskana i regulowana przez zabrudzone palce. I tak zaczęli szukać alternatywy.
To było w 1924 roku, kiedy czołgowie wymyślili czarny wełniany beret, którego rozmiar przypominał dwie francuskie wersje.
Beret był oprawiony czarną skórą z regulowaną wstążką, która biegła dookoła i wiązała się z tyłu. Wszelkie plamy po tłuszczach stały się niewidoczne na czarnej wełnie.
Kiedy brytyjscy czołgiści dodali swoje tradycyjne "Fear Naught" emblemat umieszczony nad lewym okiem, mieli zgrabny kawałek nakrycia głowy, który szybko stał się sławny ze względu na jego charakterystyczny charakter, a później stał się symbolem formacji pancernych na całym świecie.
Popularność militarna beretów wzrosła w epoce II wojny światowej, kiedy różne brytyjskie oddziały założyły nakrycie głowy w kilku kolorach - w tym brązową odmianę khaki przyjętą przez oddziały specjalne służby powietrznej i odmianę bordową noszoną przez pierwszą brytyjską siłę powietrzną, Pułk Spadochronowy, został czule nazywany "wiśniową jagodą".
Legenda głosi, że kolor został wybrany przez powieściopisarkę Daphne du Maurier, żonę generała Fryderyka Browninga, jednego z bardzo przystojnych brytyjskich bohaterów II wojny światowej.
Debiut Berets w US Military
Pierwsze użycie współczesnego beretu w armii amerykańskiej nastąpiło w 1943 r., Gdy batalion wojskowy 509. piechoty spadochronowej dostał bordowe berety swoich brytyjskich odpowiedników za służbę w wojnie.
W 1951 r. Marine Corps eksperymentował z zielonymi i niebieskimi beretami, ale odrzucił je, ponieważ wyglądały zbyt "obcymi" i "kobiecymi".
Pierwsze powszechne użycie nakryć głowy przez siły amerykańskie nastąpiło niedługo później, gdy nowa organizacja wojskowa, specjalnie wyszkolona do walki powstańczej i przeciwdziałającej wojnie przeciwlotniczej, rozpoczęła (nieoficjalnie) ubrana w zieloną odmianę w 1953 r. Wojska specjalne armii potrzebowały kolejnych ośmiu lat - "Zielone Berety" - aby uzyskać prezydencką aprobatę od Johna F. Kennedy'ego, aby ich nakrycia głowy były oficjalne, aw 1961 roku formalnie przyjęto zielony beret Sił Specjalnych Sił Zbrojnych USA.
W latach siedemdziesiątych polityka armii pozwalała lokalnym dowódcom na zachęcanie do ujednolicania rozróżnień morale, a użycie beretów huczało. Personel pancerny w Fort Knox, Ky. Nosił tradycyjny brytyjski czarny beret, podczas gdy amerykańskie pułki kawalerii pancernej w Niemczech nosiły czarny beret z czerwono-białym owalem.
Żołnierze 82. Dywizji Powietrznodesantowej w Fort Bragg, NC, zaczęli nosić bordowy beret w 1973 roku, podczas gdy w Fort Campbell, KY, trend eksplodował - z post-personelem noszącym czerwone, policja wojskowa przywdziewająca jasnozielony, a 101-ta dywizja dywizjonu powietrznego odbierała światło niebieski jak ich kolor.
W Ft. Richardson, AK, 172 Brygada Piechoty zaczęła używać oliwkowego beretu.
W 1975 r. Airborne Rangers uzyskał zgodę szefa sztabu armii na użycie czarnego beretu jako oficjalnego nakrycia głowy.
W ciągu następnych kilku lat wszystko wymknęło się spod kontroli, więc w 1979 r. Wyżsi urzędnicy armii "włożyli hamulce". Przywództwo armii pozwoliło Rangersom zachować czarnych beretów. W 1980 r. Żołnierze powietrzni mogli kontynuować noszenie wersji bordowej. Ale wszystkie inne odmiany beretów zostały uznane za niedostępne.
Niektóre z powyższych informacji dzięki uprzejmości Pacific Stars & Stripes. Specjalne podziękowania dla MSgt Charlie Heidal z www.romad.com i Lt Col Christopher Campbell za informacje na temat Air Force Black Beret.
Berety Sił Powietrznych
Zużycie beretów w lotnictwie zaczęło się w latach 70. XX wieku. W 1979 r. Personel w Tactical Air Control Party (TACP) AFSC (praca) otrzymał pozwolenie na noszenie czarnego beretu. W 1984 r. Dwóch lotników z Pope Air Force Base w Północnej Karolinie zgłosiło projekt wzoru flash i grzebienia, który został zatwierdzony dla wszystkich lotników TACP w 1985 r. Oficerowie łącznikowi powietrzni (ALO) byli również upoważnieni do noszenia czarnego beretu po ukończeniu studiów ze wspólnego kursu kontroli ognia, przeprowadzonego w bazie lotniczej Nellis w stanie Nevada.
Zamiast herbu noszą insygnia rangowe na berecie. Oficerowie łącznikowi ds. Mobilności powietrznej (AMLO) byli również upoważnieni do noszenia czarnego beretu w Siłach Powietrznych.
Beret współczesny
Obecnie Stany Zjednoczone znajdują się na niskim końcu spektrum wśród sojuszników NATO pod względem różnorodności beretów noszonych przez ich siły wojskowe.
Podczas gdy większość wojskowych w kraju ma cztery lub pięć kolorów zatwierdzonych dla różnych segmentów, Turcja, Grecja i Luksemburg zatwierdziły tylko trzy kolory dla różnych segmentów swoich sił. Belgia ma siedem, a Wielka Brytania najbardziej różni się od dziewięciu.
17 października 2001 r. Szef sztabu armii gen. Eric Shinseki ogłosił, że czarny beret stanie się standardowym nakryciem głowy armii w następnym roku. Uzasadnieniem było wykorzystanie poczucia dumy, którą beret od dawna reprezentował Rangersom, aby wspierać postawę doskonałości całej armii, która posuwała się naprzód ze swym zamiłowaniem transformacyjnym do lżejszej, łatwiejszej do rozmieszczenia, bardziej zwinnej siły.
Decyzja ta wywołała jednak burzę ogniową zarówno w aktywnej, jak i doświadczonej społeczności Rangera, a także w dwóch innych specjalnych obozach operacyjnych armii, Wojskach Specjalnych i powietrznych.
W 2002 roku armia zrobiła beret w kolorze beretu na oficjalnym berecie US Army Rangers, a wszyscy żołnierze armii zaczęli nosić czarny beret.
W czerwcu 2011 r. Sekretarz armii John McHugh ogłosił, że tradycyjne czapki patrolowe powinny być noszone z mundurem użytkowym. Jednakże, czarny beret może być autoryzowany przez mundury użytkowe według uznania dowódcy podczas specjalnych ceremonii, a beret pozostaje częścią munduru armii dla wszystkich jednostek.
Aktualne berety wojskowe
- Czarne - noszone przez wszystkie inne oddziały armii posiadające mundur klasy A i mundur armii jako standardowe nakrycia głowy.
- Maroon - Jednostki desantowe ( bordowy beret jest przedmiotem organizacyjnym, więc jest noszony przez wszystkich przydzielonych żołnierzy - w powietrzu lub w powietrzu )
- Tan "Buckskin" - 75. Regiment Rangerów, Rangers Training Brigade (Light infantry)
- Green - grupy sił specjalnych, John F. Kennedy Special Warfare Centre and School (komandos, oficer)
Aktualne Berety Sił Powietrznych
- Black - Tactical Air Control Party (TACP), oficerowie łącznikowi lotniczy (ALO) i oficerowie łącznikowi ds. Mobilności lotniczej (AMLO)
- Maroon - Oficerowie Ratownictwa Bojowego i Pararescuemen (PJ)
- Czerwony (szkarłat) - kontrolerzy bojowy i oficerowie specjalnej taktyki
- Royal Blue - Siły Zbrojne i Akademia Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych Pierwszorzędni kadeci i podstawowa kadra szkoleniowa kadetów
- Gray - specjalista ds. Techniki pogodowej
- Green - Survival, Evasion, Resistance and Escape (SERE) Specjaliści
Niektóre z powyższych informacji dzięki uprzejmości Pacific Stars & Stripes. Specjalne podziękowania dla MSgt Charlie Heidal z www.romad.com i Lt Col Christopher Campbell za informacje na temat Air Force Black Beret.