Karabin M14 ma śmiertelną celność

Broń jest nadal używana przez amerykańskich żołnierzy 50 lat po jej opracowaniu.

Karabin M14 pozostaje jedną z najstarszych broni, nadal służącą armii amerykańskiej.

Karabin bojowy

M14 jest określany jako "karabin bojowy". Termin ten jest podany do broni, które strzelają z amunicji karabinowej z pełną mocą. M14 po raz pierwszy wszedł do służby w armii amerykańskiej w 1957 roku. Broń była standardowym karabinem amerykańskim od 1959 do 1970 roku. M14 był także karabinem używanym do podstawowego treningu przez US Army i Marine Corps w tym okresie czasu.

M14 został w dużej mierze zastąpiony przez karabin M16. Jednak M14 jest wciąż używany na frontach przez US Army, Marine Corps i Coast Guard. Jest również szeroko stosowany jako broń ceremonialna przez amerykańskich żołnierzy. M14 stanowi podstawę karabinów snajperskich M21 i M25.

Rozwój i wykorzystanie

Rozwój karabinu M14 rozpoczął się krótko po drugiej wojnie światowej i trwał w czasie wojny koreańskiej w latach 50. XX wieku. Karabin został stworzony w celu zastąpienia czterech różnych systemów uzbrojenia - Garnitur M1, Karabinek M1, Smarownica M3 i Karabin automatyczny M1918 Browning. Amerykańscy oficjele wojskowi chcieli karabinu, który byłby wytrzymały w nieprzyjaznym środowisku i zapewniał śmiertelną celność.

Karabin M14 był szeroko stosowany podczas konfliktu w Wietnamie w 1960 roku. Po wprowadzeniu konkurencyjnego karabinu M16 w 1970 roku, M14 przyjął nową rolę w armii amerykańskiej jako karabin snajperski. Dokładność karabinu M14 na długich dystansach sprawiała, że ​​był idealną bronią dla strzelców.

Zmodyfikowane wersje karabinu M14 były używane przez snajperów w Afganistanie i Iraku. Te karabiny M14 zostały zmodyfikowane, aby obejmowały lunety i materiały z włókna szklanego. Karabin M14 jest również regularnie wystawiany na wojskowych pogrzebach, paradach i innych uroczystościach.