Ale jest jeszcze inny zestaw opcji, które stają się coraz bardziej popularnymi, nie-kapitałowymi partnerami i pozycjami "doradców".
W tym artykule omówimy stanowiska doradców.
Co, możesz się zastanawiać, jest pozycją "doradcy"? Oto, jak definiuje to American Bar Association:
Definicja:
- Praktykujący w niepełnym wymiarze godzin, który praktykuje prawo we współpracy z firmą, ale na innej podstawie niż główny nurt prawników w firmie. Takimi praktykami w niepełnym wymiarze godzin są czasem prawnicy, którzy zdecydowali się na zmianę z pełnoetatowej praktyki, albo z tą firmą, albo z inną, na osobę pracującą w niepełnym wymiarze godzin, albo czasami prawników, którzy całkowicie zmienili karierę, na przykład byli sędziowie lub urzędnicy państwowi.
- Zrezygnowany partner firmy, który choć nie aktywnie praktykuje prawo, pozostaje związany z firmą i dostępny okazjonalnie w celu konsultacji.
- Adwokat, który jest w rzeczywistości przyszłym partnerem próbnym: zwykle prawnik wniesiony do firmy po bokach z oczekiwaniem stania się partnerem po stosunkowo krótkim czasie.
- Stały status pomiędzy partnerami i wspólnikami, posiadający jakość kadencji lub coś bliskiego i pozbawiony oczekiwań co do prawdopodobnej awansu do statusu pełnego partnera.
Źródło: Formalna opinia 90-357 Amerykańskiego Stowarzyszenia Prawników
Załóżmy na przykład, że masz adwokata w firmie, która ma doskonałe umiejętności, ale praktykuje w obszarze, który nie jest wysoce opłacalny (przykładem są powiernictwo i nieruchomości).
Twoi klienci czasami potrzebują specjalistycznej wiedzy prawnika, która jest wysoce wyspecjalizowana, ale nie są skłonni zapłacić za nią dużo pieniędzy i nie potrzebują jej przez większość czasu. Nie chcesz wysyłać tych klientów gdzie indziej, ze względów konkurencyjnych, ale nie chcesz też płacić tej minimalnie dochodowej rekompensaty na poziomie partnera prawnika. Co robić? Zrób z niego adwokata i zapłać więcej niż współpracownika, ale mniej niż partnera. Korzyścią dla adwokata jest bezpieczeństwo pracy - wiedzą, że są cenione przez firmę i nie zostaną wypchnięte z końcem pewnej liczby lat (jako wspólnicy, którzy zwykle nie robią partnera).
Bycie doradcą, a nie partnerem, jest również opcją dla prawników, którzy wolą bardziej przewidywalny, mniej czasochłonny harmonogram. Dla wielu dobrze jest zastąpić znacznie niższe (ale wciąż wysokie za rozsądną cenę) wynagrodzenie za niższe godziny. Osoby w tej kategorii mogą obejmować prawników powracających do firmy po okresie rządów, starszych adwokatów zainteresowanych stopniowym zmniejszaniem swoich praktyk, a rodzice powracający do miejsca pracy, którzy chcą lepszej równowagi między życiem prywatnym i zawodowym, niż typowy partner prawny.
Wadą stanowiska doradcy
Istnieje potencjalnie kilka wad w stosunku do bycia doradcą, a nie partnerem.
Najbardziej oczywiste jest obniżone wynagrodzenie. Adwokaci, którzy pełnią funkcję doradcy, zazwyczaj płacą wysokie wynagrodzenie, w przeciwieństwie do znacznie wyższych średnich zysków na partnera. (Młodzi partnerzy zazwyczaj zarabiają znacznie mniej niż przeciętnie, ale potencjał do wzrostu wartości partnera w czasie jest znacznie wyższy niż bycie płatnikiem doradczym).
Jest także prestiżowy hit dla doradcy. Chociaż może to być zrekompensowane wadą faktycznego wykonywania pracy, stwierdzenie, że jesteś partnerem w dużej firmie prawniczej, brzmi po prostu imponująco!
Jednak dla wielu prawników korzyści z posiadania stanowiska doradcy przeważają nad wadami, a to jest dobre połączenie stałego dochodu z życia wspólnika z relatywnym bezpieczeństwem pracy partnerstwa.