Nauczyciele kształcenia specjalnego uczą uczniów z jedną lub więcej niepełnosprawnościami, które mogą obejmować upośledzenie mowy lub języka, niepełnosprawność intelektualną, zaburzenia emocjonalne, upośledzenie słuchu, upośledzenie ortopedyczne, upośledzenie wzroku, autyzm, połączoną głuchotę i ślepotę oraz traumatyczne uszkodzenie mózgu.
Proces selekcji
Każdy okręg szkolny publikuje oferty pracy w zakresie edukacji specjalnej na stronie internetowej okręgu. Kandydaci przekazują swoje aplikacje do biura personalnego dystryktu. Zwykle pracownicy HR przeglądają aplikacje pod kątem minimalnych wymagań i przesyłają akceptowalne wnioski do dyrektora szkoły, w którym istnieje wolne miejsce pracy.
Dyrektor lub zespół administratorów i nauczycieli przeprowadza wywiady z niewielką liczbą finalistów. Po wybraniu finalisty pracownicy działu kadr wykonują niezbędne kontrole w tle i mogą zarządzać testami narkotyków, jeśli wymagają tego zasady okręgowe.
Zleceniodawca składa ofertę zatrudnienia wybranemu finalistą. Jeśli finalista się zgodzi, podpisuje umowę podobną lub dokładnie taką samą, jak inni nauczyciele w dystrykcie.
Edukacja, której będziesz potrzebować
Wszystkie amerykańskie stany wymagają uzyskania tytułu licencjata, aby ubiegać się o licencję do nauczania w szkołach specjalnych.
Dla studentów, którzy nie kształcili się w szkole specjalnej, wiele stanów oferuje alternatywne programy certyfikacyjne. Programy te są przeznaczone dla nowych absolwentów z niewielkimi lub żadnymi zajęciami dydaktycznymi w ramach ich pasków.
Osoby poszukujące zmiany w karierze mogą również ubiegać się o certyfikację alternatywną, ale program jest skierowany do osób wchodzących na rynek pracy.
Po zakończeniu akcelerowanego szkolenia osoby poszukujące alternatywnej certyfikacji ukończyły egzamin przeprowadzany przez państwo.
Doświadczenie, którego potrzebujesz
Poza wymienionymi powyżej wymaganiami edukacyjnymi, nie ma specjalnych wymagań dotyczących doświadczenia dla nauczycieli szkół specjalnych. Tak długo, jak nowi absolwenci szkół wyższych spełniają swoje wymagania dotyczące licencji państwowych, mogą oni pracować w terenie.
Co będziesz robić
Nauczyciele edukacji specjalnej są wykorzystywani w różnych sytuacjach w szkole publicznej. Mogą uczyć całą klasę uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi o różnym stopniu niepełnosprawności i wieku. Zajęcia te prawie zawsze mają mniej uczniów niż zajęcia o nietypowych zajęciach.
Nauczyciel edukacji specjalnej może również współpracować z nauczycielem edukacji ogólnej, gdy dana klasa ma mieszankę uczniów ze specjalnej edukacji i uczniów spoza specjalnej edukacji. Nauczyciel edukacji specjalnej dostosowuje program nauczania dla uczniów szkół specjalnych i prezentuje materiał w sposób najbardziej skuteczny dla uczniów.
Nauczyciele specjalizujący się w nauczaniu specjalnym mogą również zobaczyć uczniów przez kilka godzin dziennie, aby zapewnić wsparcie uczniom, którzy wymagają zakwaterowania, np. Dodatkowego czasu na zaliczenie egzaminu lub przeczytanie na głos pytań egzaminacyjnych.
Okręgi mogą również rozmieszczać nauczycieli szkół specjalnych w sytuacjach jeden na jeden, gdy uczeń potrzebuje takiego poziomu nadzoru.
Podczas gdy nauczyciele starają się włączać uczniów szkół specjalnych w coraz więcej miejsc, nauczyciele kształcenia specjalnego muszą częściej koordynować swoje działania z nauczycielami, doradcami, terapeutami i pracownikami społecznymi. Nauczyciele kształcenia specjalnego muszą wypełnić dokumenty, aby poinformować tych partnerów o tym, jak uczniowie wykonują i zachowują się w klasie. Wymaga to, aby nauczyciele edukacji specjalnej byli wysoce zorganizowani w tym, co często może być zdezorganizowanym, a nawet chaotycznym środowiskiem.
Co zarabiasz
Według informacji amerykańskiego Biura Statystyki Pracy z 2012 roku, nauczyciele szkół specjalnych zarabiają około 35 000 $ do 80 000 $, a średni nauczyciel zarabia 55,060 $. Kadencja nauczyciela edukacji specjalnej jest na ogół decydującym czynnikiem, jeśli chodzi o to, gdzie on się znajduje na tym kontinuum.
Ci, którzy dopiero zaczynają swoją karierę, spadają z niższej strony, a ci, którzy przekroczyli wiek emerytalny lub przekroczyli ten wiek, są po stronie wysokich.